De lol is eraf

in Persoonlijk

Zes weken geleden kreeg ik te horen dat ik astma heb. Van de huisarts kreeg ik een hele stoot medicijnen (*) mee en keerde ik monter huiswaarts. Op naar een Nieuw Leven Met Astma! Zes weken later is de lol er wel af.

Waar ik op voorbereid was, was dat ik voortaan wat minder makkelijk de trap op zou lopen en waarschijnlijk wat eerder buiten adem zou zijn bij zware lichamelijke inspanningen. De realiteit van alle dag blijkt een stuk heftiger. Alles is anders.

Ik heb best heftige astmaklachten en dat maakt alles anders. Wandelen, praten, werken, fietsen: bedenk maar een werkwoord en het is nu minder makkelijk dan vroeger. Ik kan nog steeds alles nog wat ik ook kon voordat ik astma had. Maar niet meer op dezelfde manier. Omgaan met astma betekent twee dingen: je moet je tempo omlaag brengen en je moet leren om te gaan met minder energie.

Mijn tempo moet omlaag omdat ik niet de lucht hebt om het te doen in het tempo dat ik gewend bent. Ik heb geleerd langzamer te praten en daarmee beter adem te halen. Ik heb geleerd langzamer te wandelen om te voorkomen dat ik buiten adem raak. Etcetera.

Ondanks een lager tempo is mijn lichaam harder aan het werk dan vroeger. Alles kost meer moeite. En dat betekent dat ik veel eerder moe ben. Het betekent dat ik minder kan doen dan mogelijk is. Acht uur werken op een dag? Vergeet het maar. Ik ben al blij met vier uur. Om die reden heb ik al mijn onbetaalde werk stilgelegd. Dus ook geen Arnhemsche Courant meer.

Astma is als filerijden. Je wilt wel harder, maar het gaat niet. Is dat niet frustrerend? Ja. Dat is vreselijk frustrerend. Ik heb niet de woorden om uit te leggen hoe huizenhoog gefrustreerd ik mij voel. Ik wil niets liever dan vol gas geven, maar ik besef dat ik de rest van mijn leven in de file rijd. Het moment dat ik daaraan gewend ben, ligt een heel eind voor me op dit pad. In dit tempo duurt het nog wel even voor ik daar eindelijk ben aangekomen.

(*) Als je bekend bent met astma: mijn medicatie zit dicht tegen de maximale dosering aan en bestaat uit 2 keer 2 X Foster, 2 keer 1 X Azelastine, 1 X desloratadine en gemiddeld 4 X bijpuffen met Salbutamol.

Patrick is journalist en woont achter een toetsenbord in Arnhem. Patrick is daarnaast internet-ondernemer, met ongeveer veertig websites die jaarlijks 50 miljoen pageviews genereren.