Zeven maanden geleden kreeg ik astma. Astma op latere leeftijd (late onset astma) komt niet zo heel veel voor. “Over het algemeen is late-onset astma vaak ernstiger, moeilijker te behandelen en minder snel gerelateerd aan klassieke allergieën”, aldus Gemini.
Ik weet er inmiddels alles van. Twee maanden geleden kwam ik eindelijk bij de longarts terecht omdat de medicijnen die ik had gekregen totaal niets doen. Samen met de longarts heb ik een heel rondje door de medische draaimolen gemaakt en nu weten we iets meer.
De longarts vermoedde dat een deel van mijn klachten worden veroorzaakt door een groot component COPD. Ik heb tenslotte 35 jaar gerookt. Maar na een CT-scan, drie blaastesten en nog een stel andere onderzoeken blijkt dat het toch echt vooral astma is. Dat is reden voor een duim omhoog.
Een andere duim omhoog is dat de Foster-inhaler die niet werkt nu is vervangen door Trimbow die wel wat doet. Trimbow is een zwaarder medicijn dan Foster en ik ben blij dat die Trimbox wel enig effect heeft.
Maar zelfs met de maximale dosering waarop ik zit, zal ik nooit weer op mijn oude niveau komen. Dat is een duim omlaag. Ik blijf godsgruwelijk benauwd en ik kan heel veel minder kan dan ik zou willen. Ik heb er letterlijk de puf niet voor. Drie uur werken op een dag is het maximale.
Afgelopen maanden heb ik veel geleerd over mijn triggers. Uitlaatgassen, houtrook, wierook en schoonmaakmiddelen bijvoorbeeld zijn allemaal erg ellendig. Maar het valt in het niet bij de grootste trigger van allemaal: luchtvochtigheid. Nu het herfst is, is de luchtvochtigheid dramatisch hoog. Vanochtend in Arnhem was het 96 procent. Ter indicatie: de maximale luchtvochtigheid voor iemand met astma is 60 procent. Dus ook dat is een duim omlaag.
Ik weet dat ik moet leren leven met astma. Dat gaat moeizaam.
